Vertraging voor wind op zee

Afgelopen week had Nederland te maken met relatief weinig hernieuwbare opwek. Duitsland kende daarentegen een week met relatief meer wind. Vanaf woensdag nam de windopwek daar flink toe. Omdat woensdag een vrije dag was in de meeste Europese landen was de vraag naar stroom een stuk lager en mede hierdoor waren de day-ahead prijzen heel laag. In Nederland zagen we de prijzen buitenom de middaguren om en nabij de variabele kosten van gas- en kolencentrales liggen terwijl de prijzen in omringende landen een stuk lager waren. Tijdens de zonuren was Nederland heel even het goedkoopst nadat de prijzen wegzakten tot -200 €/MWh. Nederland kon tijdens deze uren minder exporteren naar onder andere Denemarken, omdat de COBRA interconnector niet beschikbaar was. Gemiddeld was de Nederlandse spotprijs 61,5 €/MWh. De gasprijzen voor de komende maanden liepen iets op. Juni en juli werden anderhalve euro duurder en sloten op respectievelijk 30,5 en 30,7 €/MWh. In Noorwegen waren verschillende productiefaciliteiten niet beschikbaar. CO2 liep op met 5 euro en stond op 72 €/EUA aan het einde van de week. De Nederlandse stroomcontracten voor juni en juli liepen op tot respectievelijk 65 en 69,4 €/MWh.

Vorige week werd bekend dat de doelstelling van de Nederlandse overheid om 21 GW aan opgesteld offshore windvermogen tegen 2031 te hebben in ieder geval met één jaar zal worden verlengd. De ruimtelijke procedures duren onder andere langer omdat sommige kabelroutes beschermd natuurgebied doorkruisen. In 2022 werd bekend gemaakt dat de overheid in plaats van 11 GW ruim 21 GW aan geïnstalleerd windvermogen wilde realiseren. Toentertijd meldden verschillende offshore bedrijven al dat zij sceptisch waren over de haalbaarheid hiervan. Voor 2025 werd gas anderhalve euro duurder en sloot TTF op 35,2 €/MWh. CO2 werd 5 euro duurder en sloot op 74,8 €/EUA. Nederlandse stroom liep met 5 euro op tot 86,8 €/MWh. De clean spark spread voor volgend jaar was -7 €/MWh.